خراب حور گردم!
| نه چنان به گرد كويت، من نا صبور گردم | كه گر آستين فشانى، چو غبار دور گردم! | |
| من خسته در فراقت به كدام صبر وطاقت | بـه ره فـراغ پويم، ز پى حضور گردم؟ | |
| مَـهل آن كـه خاك سازد اجلم به ناتمامى | تـو بسوز همچو شمعم كه تمام نور گردم | |
| مـن اگر به خلد يابم ز تو جنس آدمى را | ز قصور طبع باشد كه خراب حور گردم | |
| به نياز همچو (اهلى) سگ مى فروش بودن | به از آن كه مست بارى ز مى غرور گردم |
: 
: 
: 
: